Optymistyczne założenia
Odwracając się od okna, starałam się uspokoić myśli: może to była niespodzianka dla mnie? Pomysł wywołał dreszczyk podniecenia i pozwoliłam sobie wyobrazić romantyczny gest, odrzucając utrzymujące się wątpliwości. Po powrocie do domu kolacja była cicha, ale przyjemna. “Jak ci minął dzień? Zapytałam go, gdy usiadł naprzeciwko mnie. Uśmiechnął się tylko, nie podając żadnych szczegółów, ukrywając to, co ukrywał za tym spokojnym wyrazem twarzy.
Optymistyczne założenia
Noc rozproszenia uwagi
Przez całą kolację wydawał się rozkojarzony, jego oczy co kilka chwil spoglądały na telefon. Nie mogłam przestać się zastanawiać. “Czekasz na coś? Zapytałam żartobliwie, starając się zachować lekkość. “Nie, po prostu mam dużo na talerzu – odpowiedział z półuśmiechem. Kontynuowaliśmy jedzenie w milczeniu, ale nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że coś go niepokoi; może to naprawdę była ta niespodzianka?
Noc rozrywki
